رایوکان های ژاپنی از نوسازی خانه Duane در لس آنجلس توسط OWIU خبر می دهند

تأثیرات مدرن و سنتی ژاپنی در اواسط قرن در داخل این خانه لس آنجلسی، که مدیران استودیوی طراحی OWIU برای خود دوباره تصور کرده‌اند، ترکیب می‌شوند.

این خانه در نزدیکی مخزن سیلورلیک در ضلع شرقی شهر، در ابتدا در سال 1962 توسط معمار مشهور اواسط قرن کارل ماستون ساخته شد، سپس بعداً توسط معمار سوئیسی پیر دو مورون مالکیت و دوباره طراحی شد.

این ملک توسط پسر دی مورون به مدیران OWIU، جوئل وانگ و آماندا گوناوان فروخته شد و این دو به دنبال بازسازی ساختمان در حالی که عناصر را مطابق با سلیقه خود می‌سازند، شدند.

در بیانیه استودیو آمده است: «برای وونگ و گوناوان، این یک فرصت نمادین برای گسترش میراث خانه بود.

این زوج عناصر ساختاری مانند کفپوش آجری را در سراسر طبقه همکف حفظ کردند و طرح اولیه را نسبتاً دست نخورده باقی گذاشتند.

با این حال، آنها فضاها را با عناصر طراحی ژاپنی آغشته کردند – شبیه به آنچه که معمولاً در رایوکان ها یا مسافرخانه های سنتی یافت می شود – تا حس آرامش را در شهر ایجاد کنند.

گوناوان گفت: “یک خانه نباید به شما جرقه بزند.” “این باید مکانی برای مدیتیشن باشد. شما به خانه می آیید تا دوباره شارژ کنید، تعادل را دوباره برقرار کنید.”

به عنوان مثال، صفحات شوجی کشویی کف تا سقف در هر دو طبقه نصب شد تا گزینه هایی برای پارتیشن بندی فضاها و ایجاد حریم خصوصی ارائه دهد.

فضای نشیمن پر از نور دارای سقفی دو ارتفاع است و با ترکیبی از قطعات معاصر و اواسط قرن از جمله صندلی لوکوربوزیه LC4 مبله شده است.

نیم طبقه بر فراز ناهارخوری فضای صمیمی تری ایجاد می کند که توسط لامپ های آکاری روی میز چوبی گرم می شود.

OWIU یک سکوی سفارشی صنوبر داگلاس خشک شده در کوره را در پایه راه پله اضافه کرد تا به مهمانان یادآوری کند که در حال «بالا رفتن» به فضایی صمیمی تر هستند» و همچنین یک کنسول سفارشی برای منحنی فرود نصب کرد.

اتاق‌های طبقه بالا به همان اندازه روشن و باز هستند، با دیوارهای سفید، مبلمان و کفپوش‌های چوبی، و پارچه‌های کتانی کم رنگ همگی برای ویژگی‌های آرامش‌بخش خود استفاده می‌شوند.

به گفته OWIU، علیرغم اینکه در مرکز Silverlake قرار دارد، خانه توسط فضای سبز احاطه شده است و نسبتاً خلوت به نظر می رسد.

اتصال به فضای باز با پنجره های بزرگی که رو به شاخ و برگ های سرسبز هستند تقویت می شود و نماهای چوبی فرسوده را می شکند.

گوناوان گفت: “من هرگز نفهمیدم چرا باید شهر را ترک کنیم یا به دوردست برویم تا احساس کنیم در طبیعت هستیم.” “من دوست دارم که بتوانیم خانه ای بسازیم که احساس خلوت و آرامش را به زندگی روزمره من بیاورد.”

او و وونگ همچنین یک فضای داخلی با پوشش شیشه ای ساختند که دارای یک مرکز سلامتی با سونا و وان آب سرد برای تجدید قوا و مدیتیشن است.

این اولین باری نیست که OWIU به مسافرخانه های سنتی ژاپنی برای منابع پروژه های خود در لس آنجلس مراجعه می کند.

این استودیو پیش از این رویکرد مشابهی را هنگام بازسازی یک خانه دیگر در اواسط قرن و همچنین یک آپارتمان در یک کارخانه تولید بیسکویت قدیمی در پیش گرفت – هر دو بار عناصر طراحی ژاپنی را به فضاها اضافه کردند.

عکاسی توسط جاستین چانگ انجام شده است.