قانون FLACO یک شروع است، اما قانون ایمنی پرندگان می تواند فراتر از این باشد

مرگ نابهنگام فلاکو جغد محبوب شهر نیویورک باعث تجدید تماس ها برای ایمن تر کردن نیویورک برای پرندگان شده است، و این به حق است. به عنوان یک معمار، من تأثیر مثبت اقداماتی را که برای محافظت از جمعیت پرندگان طراحی شده است، دیده‌ام. بنابراین من از دو قانون سناتور هویلمن سیگال – قانون FLACO و قانون حفاظت از آسمان تاریک – حمایت می کنم. با این حال، من همچنین از سناتور و همکارانش می‌خواهم که از این هم فراتر بروند.

اکنون زمان نیاز به نصب شیشه‌های دوستدار پرنده در ساختمان‌های جدید و بازسازی‌های قابل توجه در سراسر نیویورک و تنظیم استفاده از نور مصنوعی است که پرندگان مهاجر در پرواز را منحرف می‌کند و آنها را به مناطق شهری جذب می‌کند. پرداختن به این مسائل بخشی از یک تلاش بزرگتر برای محدود کردن اثرات منفی محیط ساخته شده بر روی زیستگاه های طبیعی گونه های مهاجری است که از شهر و ایالت ما عبور می کنند.

سازمان حفاظت از پرندگان آمریکا تخمین می زند که سالانه نیم میلیارد پرنده در ایالات متحده به دلیل برخورد با ساختمان ها کشته می شوند، و شهر نیویورک آدوبون گفت تا 230000 مورد از این مرگ و میرها در اینجا در سیب بزرگ رخ می دهد.

با نزدیک به 9000 پروانه ساختمانی جدید که هر ساله در سراسر شهر نیویورک صادر می شود (و حداقل 2600 مجوز ساختمان مسکونی در سراسر منطقه پایتخت نیویورک)، واضح است که دامنه قانون FLACO باید برای پوشش دادن گسترش یابد. همه اگر بخواهیم مرگ و میر ناشی از برخورد پرندگان را کاهش دهیم، ساختمان‌های جدید و ساختمان‌های مقاوم‌سازی شده – نه فقط ساختمان‌های دولتی-.

انجام این کار دشوار نخواهد بود. اولاً، این قانون می‌تواند الزام کند که آستانه مصالح ساختمانی سازگار با پرندگان، مانند شیشه‌های طرح‌دار و صفحه‌های حشرات، از ضریب تهدید سازمان حفاظت از پرندگان آمریکا 30 تجاوز نکند. .) دوم، الزامات مربوط به اینکه چه مقدار از نمای ساختمان با مصالح پرنده ساخته شده است، می تواند به سادگی منعکس کننده موارد مندرج در قانون محلی 15 شهر نیویورک باشد که در سال 2020 اجرا شد.

به طور مشابه، قانون حفاظت از آسمان تاریک، که هدف آن کاهش آلودگی نوری است، باید گسترش یابد. همانطور که در حال حاضر نوشته شده است، شامل همه چراغ‌های معمولی خیابان، روشنایی برای تبلیغات، نورپردازی در نمای ساختمان‌ها، و چراغ‌های سیل معمولی – برخی از فاحش‌ترین منابع آلودگی نوری – نمی‌شود. به‌علاوه، میزان روشنایی آن باید از وات به متریک دقیق‌تر لومن، با آستانه‌های پایین‌تر تغییر کند.

خوشبختانه، سپرهایی که نور را به سمت پایین هدف می گیرند و تایمرهایی که به طور خودکار چراغ ها را در یک ساعت معقول خاموش می کنند، می توانند به روش های عملی، کم هزینه و قابل تکرار پیاده سازی شوند. مؤسسه غیرانتفاعی DarkSky International گواهی لامپ هایی را می دهد که به جلوگیری از آلودگی نوری کمک می کنند.

البته، به عنوان یک معمار، می‌دانم که نورهای بیرونی هنرمندانه با هدف قرار گرفتن با دقت می‌توانند زیبایی و ظرافت ایجاد کنند – نورپردازی باریکی در مجسمه آزادی که در شب آن درخشش جادویی به آن می‌دهد، به ذهنم می‌رسد. پیشنهاد نمی کند که قانون تمام نورهای بیرونی را ممنوع کند. درعوض، پارامترهای قانون در اطراف محافظ لامپ باید نورپردازی زیبایی شناختی دقیق و با تمرکز محدود را اجازه دهد و بر محافظت در برابر نفوذ نور بیش از حد تمرکز کند.

در نهایت، استفاده از این راه حل های کاهش برخورد پرنده دشوار نخواهد بود. با این حال، آنها به حمایت از قانون گسترده تر FLACO و قانون حفاظت از آسمان تاریک نیاز دارند تا اجرای آنها را الزامی کند و اثربخشی آنها را افزایش دهد.

دانیل پیسلی مدیر و مدیر بخش پایداری در FXCollaborative است.