معماران لی/سالتزمن مرکز هنری آبرونز را ارتقا می دهند

تاریخ در خیابان بزرگ 466 – آجرها، کف‌ها، صفحات بتنی وافل و زمین زیر آمفی‌تئاتر گرد آن پخته شده است. اضافه شدن سال 1975 توسط معمار Lo-Yi Chan (از پرنتیس و چان، Ohlhausen) به خانه بازی محله Henry Street Settlement مدتهاست که یکی از لوازم اصلی Lower East Side بوده است و میزبان چیزی است که امروزه به آن می گویند. مرکز هنری آبرونز. کیم فورستر و آلن مور منتشر کردند کل کتاب در مورد این مجموعه در سال 2021. محیط ارجمند زیر پل ویلیامزبورگ برای کمک به یادگار مانده است.پایه و اساس عملکرد مدرن آمریکایی را تشکیل می دهد” هنرها

ژوئن گذشته، بازسازی مرکز هنری آبرونز توسط معماران لی/سالتزمن، یک دفتر نیویورک تکمیل شد. قابل توجه ترین تغییرات شامل یک ورودی اصلی بازطراحی شده، یک آسانسور جدید، حمام های ADA، یک رمپ جدید در گالری بالا، گسترش به گالری اصلی و یک هشتی جدید برای تئاتر تجربی است. آمفی تئاتر بیرونی به نام خیرینی که بازسازی را ممکن کردند، به پلازا میریام و هارولد استاینبرگ تغییر نام داد.

مرکز هنری آبرونز پاییز امسال بازگشایی خواهد شد. جودیت سالتزمن، مدیر معماران Li/Saltzman، در بیانیه‌ای این سرمایه‌گذاری را به‌عنوان «منبع فرهنگی مهم در شهر ما» «پایدارتر، در دسترس‌تر و سازگارتر برای زندگی قرن بیست و یکم» توصیف کرد.

خیابان بزرگ 466: آن زمان و اکنون

گروه مدرنیست متاخر توسط Lo-Yi Chan به چند دلیل زمانی که در سال 1975 ساخته شد قابل توجه بود. اول، از نظر رسمی جالب است، و به طور مشترک توسط چان با گروهی بین نسلی و چند نژادی از ساکنان Lower East Side طراحی شد – که شاید یکی از اولین نمونه‌های طراحی منافع عمومی در ایالات متحده را نشان دهد. ، در زمان رئیس جمهور جرالد فورد (ظاهرا) به سیاستمداران نیویورکی که به دنبال نجات هستند گفت:رها کردن مرده”

در واقع، زمانی که شهر برای پول نقد تنگ شد و برانکس در آتش سوخت، مرکز هنری آبرونز به طور معجزه آسایی در قسمت پایین شرقی قد علم کرد و سنگری از بیان فرهنگی را در کلانشهری که آن زمان در حال نابودی بود ایجاد کرد.

همه چیز در سال 1915 شروع شد، زمانی که یک گروه تئاتر محلی به ساختمان 3 طبقه آجری موجود در خیابان بزرگ 466 نقل مکان کرد. در آنجا، Neighborhood Playhouse Theatre فروشگاهی را در کنار همسایه خود در خانه سکونتگاه هنری خیابان، که پنج سال قبل توسط اصلاح طلب لیلیان والد تأسیس شده بود، راه اندازی کرد.

تاریخ اندکی پس از آن ساخته شد در حالی که خانه سکونتگاه هنری استریت از WEB Du Bois، Ida B. Wells و Jane Addams در سالن‌های خود و تئاتر Neighborhood Playhouse استقبال کرد. موانع قومی را شکست در هنر با رهبران یهودی و NAACP. نمایشنامه های حماسی دنبال شد که امروزه نیز مانند آن جشن گرفته می شود راشل (1917) اثر آنجلینا ولد گریمکه، شخصیت مهم رنسانس هارلم.

در طول رکود بزرگ، تئاتر محله نمایش خانه‌ای برای نمایش‌های چپ‌گرا شد که از خطراتی که مردم طبقه کارگر در آن سال‌ها با آن مواجه بودند، صحبت می‌کردند. دلار و حس به کارگردانی والتر رایت.

در سال 1937، سالن تئاتر محله به خانه نمایش خیابان هنری تغییر نام داد. با گذشت زمان، ژان ریچی خواننده فولکلور ستوده در آنجا نواخت و هنرمندان قابل توجهی مانند ارنست بلوخ، کرت شیندلر و لوئیس هورست موسیقی ساختند. پس از جنگ، کارگردان آوانگارد، آلوین نیکولایس، تئاتر را به دست گرفت و از معاصران خود دعوت کرد که اغلب لباس‌های برجسته و الهام‌گرفته از مرس کانینگهام را به نمایش بگذارند.

با کمک مالی شورای هنرهای ایالت نیویورک در سال 1970، وودی کینگ جونیور تئاتر فدرال جدید را در زیرزمین کلیسای سنت آگوستین در خیابان هنری به همراه اعضای خانه سکونت هنری خیابان تاسیس کرد. هدف او این بود که داستان هایی درباره آمریکایی های آفریقایی تبار بگوید، داستان هایی که در “تعریف نشده اند”تئاترهای تحت کنترل سفید” پنج سال بعد، لو-یی چان آنچه را که اکنون مرکز هنری آبرونز نامیده می شود، با همراهی وودی کینگ جونیور و بسیاری از ساکنان Lower East Side تکمیل کرد.

50 سال آینده

مرکز هنری Abrons نقش مهمی برای فعالان در طول بحران HIV/AIDS ایفا کرد که نیویورک را در دهه 1980 تکان داد. به ارائه آموزش هنرهای حرفه ای برای کودکان در Lower East Side و فرصت هایی برای هنرمندان رنگین پوست ادامه داد. مکان در دهه 1990 بازسازی شد و این آخرین دسته ارتقاء به مرکز هنری Abrons کمک می کند تا پنجاه سال آینده را اجرا کند، درست همانطور که بنیانگذاران Henry Street Settlement بیش از یک قرن پیش تصور می کردند.

فاز یک بازسازی توسط معماران Li/Saltzman در دسامبر 2023 آغاز شد و تا مارس 2024 ادامه یافت. این تغییرات در ورودی اصلی، لابی، گالری Culpeper و گالری بالایی ایجاد شد. فاز دوم (مارس 2024 تا ژوئن 2024) آمفی تئاتر، گالری اصلی و تئاتر تجربی را ارتقا داد.

علی رزا ثلاث، معاون هنرهای تجسمی و نمایشی مرکز هنرهای آبرونز، گفت: «مرکز هنری آبرونز و شهرک خیابان هنری هنری برای ایجاد بیشتر در معماری پویای مرکز برای افزایش دسترسی به خدمات ما برای جامعه هیجان‌زده هستند. «این فرصتی است تا ارزش‌های ما توسط فضای فیزیکی ما اثبات شود.»

برنامه نویسی در مرکز هنری آبرونز از پاییز دوباره آغاز می شود.