در بندر نیویورک، آخرین گروه از همکاران موسسه معماری عمومی (IPA) اخیراً طبق سنت اقامت خود را در جزیره گاورنر با یک نمایش گروهی به پایان رساندند. الخاندرو سالداریاگا روبیو، سارا دانهام، میچل گودت، دکتر هریت هریس و جسیکا مارتین ساکنان تابستان 2024 بودند.
پروژه های نهایی – که شامل مراقبه در مورد اطلاعیه های خدمات عمومی، خشونت با اسلحه، شیوه های تدفین اخلاقی و سایر تلاش ها بود – در داخل خانه بلوک و در سراسر پارک نولان پراکنده شدند. این نمایشگاه تحت نظارت دبورا گارسیا، مدیر اقامتگاه IPA بود.
گارسیا، که قبلا در MIT و Yale تدریس می کرد، اخیراً پس از انتصابش توسط هیئت مدیره IPA، به سمت جدید خود قدم گذاشته است. گارسیا در بیانیه ای گفت: “در طول مسیر من در دانشگاه و تولید معماری، چشمان من همیشه به جایی معطوف بوده است که هیچ کس به آن نگاه نمی کند – یا به چیزهایی که نمی توانیم ببینیم یا نامی برای آنها بگذاریم.”
در مشاهده در IPA
امروزه سارا دانهام شریک MTWTF و استادیار مدعو در پرات است. پروژه دانهام در IPA به بررسی زیباییشناسی و نشانهشناسی اطلاعیههای خدمات عمومی (PSA) در ایالات متحده پرداخت.
دانهام گفت: «نصب در Block House یک PSA پیشگیری از آتش سوزی از سال 1989 را بازنگری می کند که پیام «فقط تو» با حذف سخنگوی همراه آن، اسموکی خرس، ناآشنا شده است. AN. “هنگام تحقیق در مورد تاریخچه PSAهای پیشگیری از آتش سوزی جنگل، به این موضوع علاقه مند شدم که چگونه مردم به تنهایی این شعار کوتاه شده را دریافت می کنند. و علاوه بر این، چگونه میتوانیم بفهمیم که این پیام «در راستای منافع عمومی» همانطور که PSAها تعریف میشوند ساخته میشود.
دکتر هریت هریس، رئیس سابق دانشکده معماری پرت، به کتاب آینده خود اشاره کرد: فضاهای سولاستالژی، در مورد یافتن بود آسایش از غم آب و هوا “این اثر ادعا میکند که با ایجاد فضاهایی که در آن انسانها – و به طور بالقوه دیگر گونهها – میتوانند دور هم جمع شوند تا از غم و اندوه آب و هوایی آسایش پیدا کنند، میتوان رنج جمعی را کاهش داد و زندگی جدیدی در میانه ششمین انقراض جمعی پدید آمد.دکتر هریس گفت.
در همین حال، مجسمهساز ساکن میسیسیپی، میچل گودت، تصمیم گرفت از دوران تصدی خود در IPA برای تمرکز بر خشونت با اسلحه استفاده کند. “با این نصب، من به سادگی سعی می کنم آمار را انسانی کنم. من می خواهم مردم هر یک از 18856 قربانی خشونت اسلحه را ببینند و احساس کنند و دیوانگی فرهنگ اسلحه و لابی حقوق اسلحه را بشناسند.
آلخاندرو سالداریاگا روبیو، معمار کلمبیایی که اکنون در دانشگاه نورث ایسترن تدریس می کند، تابستان خود را صرف طراحی فضای نیمه بسته برای پروژه میلیارد صدف (BOP) ساخته شده از پوسته صدف و سایر مواد آبزی کرد. این منجر به یک ماکت مقطعی در مقیاس 1:1 از غرفه پناهگاه در پارک نولان شد که با طرحها و مدلهایی در داخل خانه بلوک همراه بود.
«از آنجایی که BOP مالک زمینی نیست که در حال حاضر فعالیتهای خود را در آن انجام میدهند، معماری از اتحادیههای خشک ساخته شده است تا در صورت نیاز به نقل مکان در داخل جزیره، جداسازی سریع آن تضمین شود. در صورتی که این اتفاق بیفتد، BOP میتواند تصمیم بگیرد که آیا فایلهای صدف و توپهای صخرهای باید به استفاده اصلی خود برگردند یا اینکه باید به عنوان معماری در سایت دیگری دوباره اجرا شوند.»
این نصب توسط جسیکا مارتین – هنرمند، معمار و مربی مقیم نیویورک در مدرسه طراحی پارسونز – شبیه کازیمیر مالویچ بود. بر روی دیوارهای خانه بلوک، اشکال هندسی سیاه رنگی شده بود که با صدا و ویدئو آرت همراه بود.
برای دبورا گارسیا، مدیر اقامتگاه IPA، این آخرین پروژه ها داوران خوبی برای آینده هستند. گارسیا ادامه داد: “من هیجان زده هستم که در کنار کاشفان رادیکال که در این برنامه اقامت منحصر به فرد شرکت می کنند کار کنم.” «هنر زندگی مشترک و درسهای تجربه جمعی آینده است. این مرکز برای آزمایش این ایده ها است. زندگی در این جزیره به معنای شروع یک ماجراجویی برای بازاندیشی در مورد چیزی بسیار بزرگتر است – بازنگری در رویکرد خود برای زندگی مشترک.
منبع: https://www.archpaper.com/2024/09/institute-for-public-architecture-summer-2024-residency/