Daoust Lestage Lizotte Stecker “کیت قطعات” را برای خط قطار تورنتو ایجاد می کند

استودیوی معماری مونترال Daoust Lestage Lizotte Stecker یک سیستم طراحی مدولار برای جدید ایجاد کرده است اگلینتون کراس تاون ایستگاه های راه آهن سبک در تورنتو

را Eglinton Crosstown LRT 19.5 کیلومتر از شرق به غرب در سراسر تورنتو می رود و طبق گفته منابع محلی، در حالی که ساخت و ساز کامل شده است، این خط هنوز برای عموم باز نشده است.

Daoust Lestage Lizotte Stecker (DLLS) این پروژه را رهبری کرد که در سال 2011 آغاز شد و شامل ایجاد 15 ایستگاه زیرزمینی و 10 ایستگاه بالای زمینی و همچنین هویت گرافیکی آن است.

DLLS با IBI Architects، سرپرست فنی پروژه، و با استودیوهای معماری کانادایی Dialog و Norr در ایجاد ایستگاه های فردی کار کرد.

این استودیو یک طرح “کیت از قطعات” را برای اجرا در تمام 25 ایستگاه قطار ایجاد کرد که شامل عناصر معماری مانند حجم جعبه شیشه ای، فضاهای دو ارتفاع زیر زمین و روکش شفاف بود.

این عناصر را در سه نوع ایستگاه اصلی توزیع کرد: پاویون، گوشه، و جاسازی شده.

این تیم گفت: «رویکرد کیت قطعات برای اطمینان از طراحی سازگار از مقیاس شهر تا شی ایجاد شد. سه نوع ایستگاه متمایز – پاویون، گوشه و تعبیه شده – برای پاسخگویی به مکان‌های نابغه هر مکان ایستگاه توسعه داده شد.

ورودی هر ایستگاه “یک جعبه شیشه ای بکر و دلپذیر” است، به صورت مایل یا عمودی، دارای صفحات شیشه ای باریک عمودی، پانل های بتنی پیش ساخته بافت دار و یک سایبان افقی.

راشل استکر، شریک DLLS، می‌گوید: «ساختمان فنی مات با پوششی از صفحات بتنی پیش‌ساخته درخشان و بافت‌دار احاطه شده است که با ساختمان‌های مدنی تورنتو طنین‌انداز می‌شود.

پانل های بتنی پیش ساخته، با الهام از لایه های زمین شناسی خاک، خیابان را به صورت عمودی به سطح میدان متصل می کند.

این پانل‌های شیشه‌ای و بتنی با ریتم 1.5 متری توزیع می‌شوند که به گفته استودیو برای سهولت جایگزینی در طول عمر خط و به دنبال پایداری است.

پانل های شفاف نیز نور را به فضاهای زیرزمینی می آورند.

تیم گفت: «هنگامی که مسافران به داخل ایستگاه فرود می‌آیند، دنده‌های مایل جعبه شیشه‌ای حرکت آن‌ها را منعکس می‌کنند و نمایش‌های پویایی از نور و سایه را در امتداد دیوار بافت ایجاد می‌کنند.

حجم دو برابر ارتفاع از میدان تا سکو، فضای باز را در هر ایستگاه ایجاد می کند و به مسافران این امکان را می دهد که مسیر قطار را به وضوح درک کنند.

در داخل، ایستگاه‌ها عمدتاً سفید پوش شده‌اند و با هنر عمومی و راه‌یابی رنگارنگ برای ایجاد یک «محیط موزه‌مانند» مشخص شده‌اند.

این تیم عمدتاً با یک نارنجی روشن کار می‌کردند، زیرا این خط قرار است پس از باز شدن به خط نارنجی تبدیل شود.

Renée Daous شریک DLLS گفت: «به عنوان یک پروژه ساختمان شهری، ECLRT یک فرصت منحصر به فرد برای رسمی کردن یک امضای معماری، از مقیاس مدنی تا بهترین جزئیات، در عین احترام به مکان‌های نابغه محله‌های متنوع و دائماً در حال تحول تورنتو است.»

پروژه های دیگر در تورنتو شامل اولین پروژه کانادایی معماران Rafael Viñoly و یک خانه زاویه دار با روکش الماس شکل است.

عکاسی از تام آربان است

---

اعتبار پروژه:
سرآمد طراحی برتر: Daoust Lestage Lizotte Stecker
تیم طراحی: رنه داوست، راشل استکر، ناتالی ترودل، ماری خوزه گانیون، رئال لستاژ، اریک لیزوت، کارولین بولیو، لوسی بیبو، ماریا بنک، الکساندر بولیان، دومینیک مورن روبیتای، دیوید گیلبرت
شرکای سرمایه گذاری مشترک: تیم طراحی Crosslinx Transit Solutions:
سازنده راه حل های حمل و نقل Crosslinx: کنسرسیوم ACS Dragados، Aecon، Ellis Don و SNC Lavalin
سرنخ فنی در سراسر سیستم: معماران IBI
طراحی در هر ایستگاه: Daoust Lestage Lizotte Stecker (ایستگاه Fairbank)، معماران DIALOG و IBI (Forest Hill، Chaplin و Avenue)،
معماران IBI (Mount Dennis، Keelesdale، Oakwood، Eglinton، Leaside، Laird، Science Center و Kennedy Stations and at-grade Stations)، NORR (ایستگاه های Caledonia، Cedarvale و Mount Pleasant)
مشتری پروژه: مترولینکس و زیرساخت انتاریو