نمایش های مدرسه Dezeen: یک پروژه استفاده مجدد تطبیقی که برای افراد بی خانمان در لس آنجلس مسکن ایجاد می کند در این نمایش مدرسه توسط دانشجویان دانشگاه ایالتی کنت گنجانده شده است.
همچنین شامل یک انبار تبدیل شده با نمای ساخته شده از زوناهای سنگی بزرگ و همپوشانی و یک سیستم مسکونی مدولار است که جایگزینی برای شهرهای چادری شهری ایجاد می کند.
موسسه، نهاد: دانشگاه ایالتی کنت
مدرسه: دانشکده معماری و طراحی محیطی
دوره: استودیو زمینه فارغ التحصیل، استودیو طراحی فارغ التحصیل، استودیو طراحی سال چهارم، استودیو طراحی سال سوم، استودیو طراحی سال اول
معلمان: سونگ هو کیم، ترانه مشکانی، اندی باکو، نیک سافلی، ژان جامینت، مت هاچینسون، ایوان برنال و ابراهیم پوستینچی
بیانیه مدرسه:
“برنامه های معماری در دانشگاه ایالتی کنت متعهد به ارائه آموزش معماری تحول آفرین است که تفکر طراحی تجربی و خلاقانه را دنبال می کند.
«این برنامه‌ها معماران و رهبران نوآوری را در جامعه با توانمندسازی فارغ‌التحصیلان با اشتیاق، مهارت‌ها، مهارت و تخصص آماده می‌کنند تا آینده محیط ساخته شده را تصور کنند.
پروژه‌های زیر سطوح مختلف سالی را در برنامه‌های کارشناسی و کارشناسی ارشد نشان می‌دهند که موضوعات طراحی پایداری، پیچیدگی فضایی و برنامه‌ای، طراحی شهری، فناوری، یکپارچه‌سازی سیستم‌ها و نمایش را پوشش می‌دهند.
ما معتقدیم که دانشجویان خود را در معرض مسائل معاصر تئوری، مهارت های فنی پیشرفته و زمینه های اجتماعی و فرهنگی قرار می دهیم تا بستری یکپارچه برای بورسیه تحصیلی، نوآوری در طراحی و گفتمان سازنده در رشته معماری ایجاد کنیم.
“همه 10 پروژه زیر توسط دانشجویانی که در گروه‌ها و استودیوهای سال‌های مختلف برنامه معماری دانشگاه ایالتی کنت ثبت نام کرده‌اند، تکمیل شد.
برنامه‌های معماری این مدرسه از دانش‌آموزان دعوت می‌کند تا مجموعه وسیعی از موضوعات از جمله محیط زیست، جامعه، فرهنگ و فناوری را بررسی کنند تا الهام‌بخش طراحان و معماران مبتکری باشند که می‌توانند آینده محیط ساخته شده را شکل دهند.
زمین بازی شهری اثر اولیویا جی کارپنتر
“با تجسم مجدد چشم انداز Skid Row، این پروژه پیشنهاد می کند که مفاهیم سنتی یک اردوگاه با افزایش تراکم، تقویت مشارکت جامعه و اولویت دادن به ایمنی دوباره تعریف شود.
«اصل اصلی این ابتکار ایجاد محیطی است که در آن افراد بتوانند فضاهای زندگی خود را شخصی سازی کنند و آنها را به پناهگاه های خود تبدیل کنند.
“با به کارگیری یک سیستم مدولار، چشم انداز با ساختاری بزرگ زنده می شود که از طریق Skid Row می بافد و مفهوم شهر چادری را دگرگون می کند.
“این نوآوری معماری راه را برای نوع جدیدی از مسکن شهری که یکپارچه تر و سازگارتر است هموار می کند.”
دانشجو: اولیویا جی کارپنتر
دوره: Graduate Context Studio
مدرس: استادیار ترانه مشکانی
پتینه های شکسته اثر گابریل فایرستون
پتینه‌های شکسته بیان کار، مادیات و زینت را در عصر دیجیتال در حال تحول، بازفراز می‌کند و تولیدات معماری را از طریق مشارکت هم افزایی بین هوش مصنوعی مولد (AI) و مداخله طراحی انسان بررسی می‌کند.
“با استفاده از روش لوئیس سالیوان برای توسعه نقوش پیچیده گیاه شناسی و نقشه های هندسی رسمی، هوش مصنوعی برای توسعه یک زبان گرافیکی ترکیبی با پتانسیل خواندن همزمان به عنوان تزئین، پلان و بخش استفاده شد.
یک مدل شبکه متخاصم مولد سفارشی (GAN) بر روی کتابخانه حاصل از 1440 تصویر اصلی آموزش داده شد تا انواع مصنوعی را در محدوده‌های گرافیکی مجموعه اصلی تولید کند، که بیشتر به صورت مصنوعات سه بعدی که الهام‌بخش شکل ساختمان نهایی بودند، لایه‌برداری شدند.
“پاکت پیچیده خود را به عنوان یک سیستم تکه تکه بیرونی از نقش برجسته های زینتی لایه ای نشان می دهد. فضای داخلی با شکستگی های متا پیش بینی شده، باقی مانده های دیجیتال مجموعه تصویر مولد تعریف می شود.”
دانشجو: گابریل فایرستون
دوره: استودیو طراحی فارغ التحصیل
مدرس: استادیار مدعو اندی باکو
Over Textured توسط Jaret Lesure
“این پروژه از کپی دیجیتالی یک انبار موجود برای استفاده مجدد و گسترش تطبیقی استفاده می کند.
یک اسکن دیجیتال مش از ساختمان اصلی بر روی ساختار فیزیکی در یک زاویه پلان ناهم تراز قرار داده شد و در مقطع 90 درجه چرخید.
“برای تقویت بافت سطح، بافت های مش از مواد ساختمانی اسکن شده در دوبل دیجیتال تقویت شد.
“استفاده از مواد سازگار با محیط زیست، از جمله صفحات چوبی چند لایه، فولاد قابل بازیافت و بتن سنگدانه بازیافتی با هدف به حداقل رساندن اثرات زیست محیطی پروژه.”
دانشجو: جرت لسور
دوره: استودیو طراحی سال چهارم
مدرس: استادیار نیک سیفلی
موج‌های چند لایه اثر هریسون جانسون
«لمینیت‌دولاسیون‌ها یک انبار موجود را به یک مرکز اجتماعی پویا تبدیل می‌کند.
“همپوشانی بیش از حد زوناهای سنگی بزرگ، دگرگونی را برای ایجاد جلوه‌های مادی غیرعادی بر روی نما و به چالش کشیدن ایده‌های مرسوم در مورد مرزهای فضایی آغاز می‌کند.
«ساختار، پنجره‌ها و پروفیل‌های سقف بیشتر در قسمت بیرونی آشفته می‌شوند، در حالی که فضاهای داخلی تحریف شده و ادغام می‌شوند تا مناطق عمومی اصلی را تشکیل دهند که تجربیات اجتماعی مشترک را تقویت می‌کنند.
موج‌های چند لایه، شیوه‌های استفاده مجدد تطبیقی هنجاری را با تعدیل اجزای ساختمانی معمولی در یک پیکربندی پویا از سطوح لایه‌ای و فضاهای حجاری شده مورد بازجویی قرار می‌دهند.
دانشجو: هریسون جانسون
دوره: استودیو طراحی سال چهارم
مدرس: دانشیار ژان جامینت
کارگاه مردمی اثر کیتی آرمسترانگ
«کارگاه مردمی به دنبال تولید زیرساخت هایی است که مجموعه ای پویا و قابل انطباق از عناصر به هم پیوسته و فرهنگ های مادی است.
“این زیرساخت که توسط یک منطقه کارگاه مرکزی لنگر انداخته است، امیدوار است تا یک بافت جمعی را تقویت کند که در آن افراد مهارت ها و دانش را برای تحقق دیدگاه ها و نیازهای منحصر به فرد خود، فارغ از محدودیت های پارادایم های طراحی و تولید مرسوم، تبادل می کنند.
«درگیری گروه‌هایی که ساختار را اشغال می‌کنند، تعاملات اجتماعی و فرهنگ‌های مادی منحصربه‌فردی را ایجاد می‌کند که در آن تکنیک‌های رسمی و موقت در رقص‌های موقعیت‌یافته به هم می‌رسند.
فرآیندهای نگهداری و توزیع آب و برق و منابعی مانند انرژی یا آب در زندگی عمومی مجدداً ادغام شده و منبع باز می شود و امکان مالکیت بیشتر این فضا را برای ساکنان آن فراهم می کند.
دانشجو: کیتی آرمسترانگ
دوره: استودیو طراحی سال چهارم
مدرس: استادیار مت هاچینسون
ناهماهنگی های اریب اثر مرتضی رضوی
«ناهمترازی‌های کج‌شده یک پروژه استفاده مجدد تطبیقی حدس‌آمیز است که مجموعه‌های تکتونیکی غیرمتعارف لحظات جزئیات را مجدداً متنی می‌سازد.
“مجموعه و اتصال مواد به شدت در جزئیات ساختمان موجود برای مفهوم سازی یک پیکربندی جدید تجزیه و تحلیل شده است.
“این افزوده، کیفیت های تکتونیکی ذاتی ساختمان موجود را تقویت می کند، زوایای اریب و مونتاژ را تقلید می کند.
“این در سه مقیاس نشان داده شده است – تکه، وینیت، و پلان ها و بخش ها – هر کدام با وضوح جزئیات خاص خود را نشان می دهد که ترتیبات فضایی نامتعارف ایجاد شده از انحرافات نامتعارف و مجموعه های مواد را با افزایش مقیاس پروژه نشان می دهد.”
دانشجو: مرتضی رضوی
دوره: استودیو طراحی سال چهارم
مدرس: استادیار مت هاچینسون
باغ فرهنگی اثر ایکاروس فرناندس
«این ساختمان شفافیت فوق‌العاده و شفافیت واقعی را از طریق مصالح و فضاهای مختلف در کنار هم نشان می‌دهد و سنگینی ایجاد می‌کند.
«سنگینی ایجاد شده، نحوه نشستن و نمایش جسم را تغییر می‌دهد، زیرا از طریق بافت تداومی بین ساختمان و جسم زمینی وجود دارد.
از پوشش ساختمان گرفته تا فضای داخلی آن و از سیستم پلکانی تا بیان فضایی برنامه‌های باغ فرهنگی، هر بخش از پروژه به عنوان یک عامل رسمی و فضایی نیمه مستقل فعال برای بازتعریف فضا در نظر گرفته می‌شود.
این قطعات و سیستم‌های نیمه مستقل با حفظ استقلال خود، با هم کار می‌کنند تا در ایجاد یک ترکیب چند لایه به طور منسجم عمل کنند.»
دانشجو: ایکاروس فرناندس
دوره: استودیو طراحی سال سوم
مدرس: دانشیار ابراهیم پوستینچی
فلورانس اثر لیندسی ناگی
فلورانس با داشتن یک زندگی ترکیبی به عنوان یک شی، تصویر سرپرستی و تکه‌ای از یک جهان، قصد دارد با دقت طناب‌های آشنا و عجیب را طی کند تا فضایی منسجم ایجاد کند.
«فلورانس دنیایی است که در آن رنگ‌ها ملایم و ظاهر پنهان هستند، دنیایی که در عین حال جذاب و الهام‌بخش است.
فلورانس به عنوان یک تمرین جهان‌سازی معماری که از روابط جزئی به جزء و جزئی به کل استفاده می‌کند، به عنوان یک مدل مقطعی مغناطیسی عمل می‌کند و پیوند بین خجالتی بودن و خودشیفتگی، تکه تکه بودن و کل بودن، ایستا و پویا بودن را طی می‌کند.
دانشجو: لیندسی ناگی
دوره: استودیو طراحی سال اول
مدرس: دانشیار ابراهیم پوستینچی
پشت صحنه – قطعات، مراحل و شبیه سازی های سام شرودر
پروژه Building for Collective Living مجموعه ای از جزئیات معماری از انواع رسانه های معماری رایج و منابع مجلاتی است که توسط گروهی از اعضای زنده جمعی ساده و مونتاژ شده است.
“این جزئیات نمونه هایی از طراحی معاصر با تاکید بر اسکلت چوبی یا ساخت واحد بنایی بتنی (CMU) هستند.
“عملکرد پوشش ساختمان با استفاده از این جزئیات عموماً به عنوان یک سیستم نمای کار بی اثر است، علاوه بر اینکه نور طبیعی چگونه اجازه نفوذ می دهد.
“نقشه های پرسپکتیو و بخش های پرسپکتیو با نشان دادن نمونه هایی از مادی بودن، تکنیک های ساخت و ساز و شرایط فضایی که درجات متفاوتی از کارایی و عملکرد دارند، جنبه های خانه را بررسی می کنند.”
دانشجو: سام شرودر
دوره: استودیو طراحی فارغ التحصیل
مدرس: دانشیار ایوان برنال
شهر داخلی اثر Kylan R Canary
«شهر درونی مرز بین اسکید رو و منطقه هنری مجاور را محو می‌کند و یک منطقه شهری فراگیر برای رسیدگی به بی خانمانی ایجاد می‌کند.
«این «شهر درون شهر» جدید، حفاظت و جامعه را از طریق گونه‌شناسی‌های برنامه‌ای، که در پوسته‌ای معماری از پیش موجود قرار گرفته است، به هم می‌پیوندد.
«نتیجه یک مرکز پرجنب‌وجوش است که راه‌حل‌های مسکن برای افراد بی‌پناه را به‌طور یکپارچه در هسته خود گنجانده است.
“این از ساکنان Skid Row و پیرامون آن دعوت می کند تا با این فضای مدنی بازنگری شده درگیر شوند و نقطه برتری را ارائه دهد که به طور یکپارچه در بافت جامعه بافته شده است.”
دانشجو: کیلان آر قناری
دوره: Graduate Context Studio
محتوای مشارکت
این نمایش مدرسه مشارکتی بین Dezeen و دانشگاه ایالتی کنت است. درباره محتوای مشارکت Dezeen در اینجا اطلاعات بیشتری کسب کنید.
منبع: https://www.dezeen.com/2024/04/07/kent-state-university-design-architecture-projects-dezeen-schoolshows/